Pomnik przyrody „Wodospad Trzy Wody” w Komborni
„Wodospad Trzy Wody” w Komborni jest pomnikiem przyrody nieożywionej. Znajduje się na terenie Czarnorzecko-Strzyżowskiego Parku Krajobrazowego, na Pogórzu Dynowskim. Jest on największy i najbardziej malowniczy w całym Parku. Wodospad uformował się na wychodni piaskowca ciężkowickiego, na którym ułożone są kaskady. Próg jest wysoki na 5 metrów, a szeroki na 6 metrów u podstawy i 2 metry w górnej części. W 2008 roku został objęty ochroną pomnikową ze względu na walory przyrodnicze i krajobrazowe. Zdecydowanie stanowi ciekawą atrakcję.
Do Wodospadu prowadzi ścieżka przyrodnicza o długości około 1,8 km.
Ścieżka przyrodnicza do „Wodospadu Trzy Wody” obejmuje 7 przystanków:
Przystanek 1 – Praca leśnika – pozyskiwanie drewna
Przystanek 2 – Zaginione Skałki
Przystanek 3 – Drzewa żywicowane
Przystanek 4 – Stanowisko sosny czarnej
Przystanek 5 – Wodospad „Trzy Wody” w Komborni
Przystanek 6 – Praca leśnika – hodowla lasu
Przystanek 7 – Dary lasu
Ścieżka ma swój początek przy szlabanie, gdzie ustawione są dwie tablice. Jedna z informacją, że wchodzimy na teren Czarnorzecko-Strzyżowskiego Parku Krajobrazowego, a druga pokazuje jak wygląda przebieg ścieżki.
Trasa ścieżki na całej długości jest oznakowana na drzewach: pojedynczy czerwony pasek oraz pojedyncza czerwona strzałka w miejscach, gdzie ścieżka skręca w prawo lub w lewo. Dodatkowo w strategicznych miejscach ustawione są tabliczki z oznaczeniem kierunków.
Przy pierwszym przystanku „Praca leśnika – pozyskiwanie drewna” ustawione są ławeczki.
Aby dotrzeć do drugiego przystanku, należy przejść przez drewniany mostek i wspiąć się stokiem wzniesienia 488,6 m nad przysiółkiem Mroczki. W tym miejscu z warstw piaskowców ciężkowickich odsłaniają się wychodnie skalne. Jest to grupa skał rozrzuconych na przestrzeni około 200 m, nazywanych Zaginionymi Skałkami. Największa z nich ma długość około 40 m i wysokość 7 m. Przejście obok niektórych jest zabezpieczone drewnianymi poręczami.
Kolejną ciekawostką na trasie są drzewa żywicowane. Na niektórych sosnach widać ślady nacięć wykonane ostrym, wąskim narzędziem. Głębokie rowki na powierzchni pozbawionej kory ułożone są w regularną jodełkę przedzieloną pionowym rowkiem. Wykonano je przed wieloma laty, w celu pozyskania żywicy na ogromną skalę. Obecnie żywicowania drzew się nie wykonuje, dlatego taki widok jest rzadko spotykany.
Wędrując przez las, docieramy do stanowiska sosny czarnej, gdzie można się doliczyć kilkunastu sztuk. Sosna czarna jest drzewem zimozielonym i długowiecznym. Posiada charakterystyczną bruzdowatą korę, ciemnobrązową w zagłębieniach i szarobrązową na wierzchu. Sosna ta może urosnąć nawet do 50 m wysokości.
Po krótkim spacerze, dochodzimy do miejsca, gdzie słychać już szum wody spływającej ze skały. Jest to punkt kulminacyjny ścieżki – „Wodospad Trzy Wody” w Komborni. Do Wodospadu prowadzą w dół schody z poręczą (bardzo przydatną w czasie roztopów), na końcu których zamontowano platformę widokową. Platforma to super pomysł, bo umożliwia podziwianie wodospadu w pełnej okazałości. Ilość przepływającej przez wodospad wody jest oczywiście bardzo zmienna, w zależności od panujących warunków pogodowych. Najlepszym okresem do jego odwiedzenia jest wczesna wiosna, kiedy stan wody jest najwyższy. Pamiętajcie wtedy o odpowiednim obuwiu, bo w lesie ścieżki będą rozmoknięte i błotniste.
Niedaleko tablicy informującej o zasadach ochrony tego pomnika przyrody ustawiono ławeczki. Aby wrócić na parking, wytyczona została dalsza część ścieżki, dzięki której można zrobić pętlę. Należy tylko uważnie śledzić oznaczenia na drzewach. Na trasie ponownie widzimy wychodnie skalne, tym razem widziane z innej perspektywy.
Po drodze możemy poczytać o pracy leśnika w zakresie hodowli lasu oraz o darach, jakie daje nam las, w tym m.in. o owocach leśnych.
Końcowy odcinek ścieżki przebiega wspólnym fragmentem od mostku do przystanku 1 i parkingu.
Zachęcamy do odwiedzania tego miejsca o każdej porze roku.
K.B.
